یادداشتهای المپیکی
فاصله اسكي ايران تا مدال المپيك

در آستانه المپيک زمستاني سوچي پرسش هايي که در ذهن خيلي ها وجود دارد اين است که اسکي ايران چه زماني در آوردگاه بزرگ المپيک صاحب مدال مي شود؟
عوامل زيادي بايد در کنار هم قرار بگيرد تا ورزش ايران در المپيک زمستاني صاحب مدال شود. من از دووميداني شروع مي کنم. در اين رشته، کشورهاي آسيايي 100متر را نزديک به 10 ثانيه مي دوند، اما در سطح اول دنيا، دوندگان مطرح، اين مسافت را کمي بيشتر از 9 ثانيه مي دوند؛ يعني چيزي در حدود يک ثانيه اختلاف وجود دارد ميان قهرمان 100متر ايران با قهرمان 100متر دنيا. شايد جالب باشد بدانيد دوندگان 120 کشور دنيا، 100متر را در همين يک ثانيه اختلاف مي دوند.
همين مساله در شنا هم وجود دارد. اگر اشتباه نکنم شناگران ما 50 متر را در 22 ثانيه طي مي کنند و شناگران برتر دنيا اين مسافت را بين 20 تا 21 ثانيه مي روند. حدفاصل اين يک تا 1.5 ثانيه، شناگران 180 کشور دنيا قرار دارند.
در رشته اسکي و در بخش آلپاين هم با توجه به اين که يک رشته سرعتي است، همين شرايط وجود دارد؛ يعني اختلاف زمان نفرات اول با ساير نفرات در ثانيه ها و صدم ثانيه هايي است که بسادگي قابل جبران نيست.
علم بيومکانيک مي گويد در رشته هايي که زمان تعيين کننده است تمام زيرساخت ها و عوامل مورد نياز؛ از استعداديابي درست گرفته تا رعايت اصول تمريني و بحث تغذيه ورزشکاران و همين طور امکاناتي که در اختيار آنها قرار مي گيرد بايد يکجا و به بهترين شکل ممکن در کنار هم جمع شود تا بتوان صدم ثانيه ها را براي رسيدن به سطح اول رکوردهاي دنيا کاهش داد. پس قطع يقين راه
چند ده ساله را در اين رشته ها نمي توان يکشبه يا يکساله طي کرد و بعد انتظار داشت در رقابت هاي بزرگي چون المپيک به مدال دست يافت. اما مي توان با توجه بيشتر، مسير رسيدن به موفقيت را در رشته اي چون اسکي کوتاه تر کرد.
نکته اول اين که فدراسيون اسکي نياز به پيست اختصاصي دارد. در همين مقطع کوتاهي که به عنوان سرپرست در فدراسيون فعاليت کردم، احساس کردم يکي از بزرگ ترين مشکلات اين است که فدراسيون اسکي حتي يک پيست اختصاصي هم در اختيار ندارد. البته از بخش خصوصي بايد تشکر کرد که در اين مدت نهايت همکاري را با فدراسيون اسکي داشتند، اما ملي پوشان هيچ گاه شرايط اين را نداشتند که با اختيار خودشان در يکي از خطوط پيست هاي اسکي کشور به صورت اختصاصي تمرين کنند. بحث مهم ديگر افزايش فصل اسکي براي قهرمانان است. در ايران فصل فعال اسکي چيزي در حدود 120 تا 150 روز است، در حالي که در همه جاي دنيا اين زمان حداقل هشت ماه است و براي قهرمانان مطرح دنيا به 12 ماه هم مي رسد. البته شرايط آب و هوايي ايران با کشورهاي اروپايي متفاوت است و اين ظرفيت وجود ندارد که پيست هاي اسکي در ايران در چهار فصل سال پذيراي اسکي بازان باشد. اما ملي پوشان را مي توان به خارج از کشور فرستاد تا در کمپ هاي تمريني خوب حضور پيدا کرده يا در تورنمنت هاي مختلف شرکت کنند. اتفاقا اين خواسته ملي پوشان که چرا ما را به کاپ هاي جهاني اعزام نمي کنيد خواسته اي کاملابجا و منطقي است، اما بايد در نظر داشت با بودجه ناچيزي که در اختيار فدراسيون قرار دارد، نمي توان به همه اين اهداف دست پيدا کرد. اسکي ايران با توجه به ظرفيت هاي فوق العاده اش براي آن که پيشرفت سريع تري داشته باشد، نه تنها به حمايت مسئولان وزارت ورزش و کميته ملي المپيک نياز دارد که محتاج مساعدت مسئولان رده بالاي نظام است.

تاريخ  ارسال:سه شنبه 15 بهمن 1392 - 11:07

کد:26820-1404